บทที่ 437

คำว่า ‘ข้าไม่รู้’ พลันหลุดจากปากของอาร์เลนาไม่ทันไร บรรยากาศโดยรอบก็พลันปริร้าว

กระแสออร่าอันเกรี้ยวกราดระเบิดเปรี้ยงไปทั่วทั้งห้อง—คมกริบดุจสายฟ้าฟาดลงบนแผ่นศิลา

อลาริคถึงกับหายใจสะดุด

จากนั้น—

รัศมีแห่งราชันย์ของเขาก็พลันระเบิดออก

ตะเกียงทุกดวงดับวูบในคราวเดียว

ผืนม่านสะบัดฟาดกับผนัง

อักขระทุกตัวใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ